INFORMACJE | CHARYZMAT MSF
czyli, co duchowo kształtuje Misjonarza Świętej Rodziny

Duchowość świętorodzinna polega przede wszystkim na naśladowaniu Jezusa żyjącego z Maryją i Józefem w ciszy domu nazareńskiego. Może zastanawiać fakt, że Pan Jezus trzydzieści lat żył w ukryciu w zaciszu Nazaretu, a tylko trzy lata prowadził publiczną działalność. Co szczególnego działo się przez te lata? Jako Misjonarze Świętej Rodziny staramy się zgłębiać tajemnice życia cichego i ukrytego, na wzór Świętej Rodziny, dostrzegać Bożą obecność w najprostszych i najzwyklejszych pracach, wydarzeniach i sytuacjach życia codziennego. Komuś może wydawać się to dziwne, bo przecież codzienność jest taka szara i monotonna. A jednak Bóg przychodzi do nas każdego dnia. Naszym zadaniem jest Go rozpoznać.

To właśnie czynili Józef i Maryja. Każdego dnia na nowo musieli przypominać sobie, że mieszkają pod dachem z Bogiem, choć na zewnątrz wszystko było jak w normalnej rodzinie. Przez życie wyciszone i skupione możemy rozpoznawać Bożą obecność w naszym życiu. Uczymy się słuchania słowa Bożego i wypełniania Go każdego dnia na wzór Maryi i Józefa. Staramy się także naśladować cnoty Świętej Rodziny np. miłość, wiarę, nadzieję, pokorę, posłuszeństwo, ubóstwo, czystość, skupienie. 

W Świętej Rodzinie łączy się ściśle to, co boskie z tym co ludzkie. Jako Misjonarze Świętej Rodziny staramy się do naszego ludzkiego życia wprowadzać Boga i dawać świadectwo jedności bosko-ludzkiej. Maryja i Józef najpełniej współpracowali z łaską Bożą i całkowicie przyjęli Boży dar. Uczymy się od nich postawy otwartości na Boga, współpracy z Nim i wdzięczności za wielkie dary, jakich nam udziela. Swoje życie poświęcamy całkowicie Bogu, tak jak uczyniła to Maryja wraz z Józefem.

Naszą wspólnotę braterską staramy się oprzeć na wzorze Świętej Rodziny, gdzie dorastał Najwyższy Kapłan – Jezus Chrystus. Dlatego dbamy o wspólne gromadzenie się w ciągu dnia na modlitwie, która skupia się wokół krzyża, męki i zmartwychwstania Chrystusa, które dokonują się podczas Najświętszej Ofiary Mszy Świętej, a także wspólnie odmawiamy liturgię godzin. W naszej pracy staramy się naśladować św. Józefa, który pracował z oddaniem na chwałę Bożą i utrzymanie rodziny.

„Poprzez wcielenie Syn Boży połączył się w pewien sposób z każdym człowiekiem. Pracował ludzkimi rękami, myślał ludzkim umysłem, działał ludzką wolą i kochał ludzką miłością. Rodząc się z Maryi Dziewicy, On naprawdę stał się jednym z nas, we wszystkim podobny do nas oprócz grzechu”